Natt til fredag, ja stort sett heile dagen også, regna det her hos oss.
Sidan eg bruker sykkel fekk eg meg ein skikkeleg dusj på veg til jobb, som i eit moderne dusjkabinett med dyser både ovanfrå og nedanfrå. Slik kjendest det i alle fall ut på dei stadane der veggrøfta ikkje klarde å svelgje unna vatnet så heile vegbana var overfløymd:)
Men ein varm dusj og tørre klede gjer slike opplevingar til krydder i kvardagen.
Etter jobb vart eg møtt av dette imponerande synet då eg kom heim ut på ettermiddagen:
Regnvatnet hadde danna ei djup grøft på sida av vegen rett nedanfor huset vårt, og midt i vegbana ei smal fure, djup nok til å skade ein bil om eine hjulet skulle kome nedi.
Eg er glad eg syklar, tenkte eg, for då treng eg ikkje så stor plass i breidda:) – men så kom eg på at minstebarnet hadde køyrt avgarde med bilen min …….
Kva om ho landa i fura midt i vegen?
Kanskje ikkje så lett å sjå, men det er bra djupt.
Etter at eg var komen inn for døra heime hadde eg så mykje anna å styre med at eg gløymde å bekymre meg – og det var like greitt, frøkena er nok flinkare til å manøvrere bilen enn eg trur så det har gått heilt fint.
Slik var det fredag, og slik er det enno, effekten av herjingane til vatnet får vere i fred for kommunale instansar.
Bileta er tekne i dag, ikkje på fredag, så no er eg spent på kor lenge det går før kommunevegen blir fiksa så han igjen blir i farbar stand…..