Er ufoen landa? Nei, og dermed vart det også slutt på bloggeinnlegga. Men det har no skjedd litt av kvart på handarbeidsfronten likevel.
Mitt fyrste veveprosjekt er ferdig, det vart 403 cm før eg delte det opp i mindre lengder.
Sidan eg hadde gjort nokre feil her og der, og sidan eg ikkje fekk tak i rette sorten tråd på siste meteren, vart det fire ganske korte løparar. To er falda og tekne i bruk, dei andre vart lagt til sides inntil vidare fordi eg måtte få tak i broderinål med spiss, å falde med butt nål sleit på fingertuppane!
No har eg kava med renninga på neste prosjekt, eg har nok vore unøyaktig når eg rende lintråden, for eg opplever stadig at renningstrådane slitnar når eg skal begynne å veve. Men eg skal ikkje gi meg, sjølv om eg blir både irritert og skuffa. Læringskurva er stigande, eg får meir og meir innblikk i vevekunsten, og eg vil lære - og få til! Og fint blir det om eg endeleg kjem skikkeleg i gong.
Når det gjeld strikking er det ikkje latskap som har hindra meg i å lande den "fargegalne" ufoen, det har berre dukka opp meir presserande prosjekt heile tida, så ufoen blir stadig skubba nedover på lista.
Fyrst trengde Mio påfyll av tjukkelestar
Sidan eg var innom utsalet til Rauma ullvare for å kjøpe lin til vevinga mi, vart freistinga så stor at eg like godt kjøpte tråd til ein klassisk Per Spookgensar, i litt "spreke" fargar. Den måtte eg berre prøve meg på før eg kunne ta fatt på andre ting. Tråden heiter 3 tr. Strikkegarn, Rauma.
Så har eg, for ganske lenge sidan, kjøpt uspunnen tråd frå Island, pløtulópi (Istex) ,den kan ikkje berre ligge der og rotne vekk, eg må no prøve ut den også! No er eg klar til å begynne på rundfellinga på ein Riddari til mannen min, strikka med denne rare, lette tråden, hittil har eg brukt litt over 200 g, og heile gensaren str. XL kjem til å vege rundt 300 g ferdig.
Men SÅ skal eg gjere ferdig ufoen, trur eg... Eg er no komen eit stykke lenger i veg i alle fall.
Mitt fyrste veveprosjekt er ferdig, det vart 403 cm før eg delte det opp i mindre lengder.
Sidan eg hadde gjort nokre feil her og der, og sidan eg ikkje fekk tak i rette sorten tråd på siste meteren, vart det fire ganske korte løparar. To er falda og tekne i bruk, dei andre vart lagt til sides inntil vidare fordi eg måtte få tak i broderinål med spiss, å falde med butt nål sleit på fingertuppane!
No har eg kava med renninga på neste prosjekt, eg har nok vore unøyaktig når eg rende lintråden, for eg opplever stadig at renningstrådane slitnar når eg skal begynne å veve. Men eg skal ikkje gi meg, sjølv om eg blir både irritert og skuffa. Læringskurva er stigande, eg får meir og meir innblikk i vevekunsten, og eg vil lære - og få til! Og fint blir det om eg endeleg kjem skikkeleg i gong.
Når det gjeld strikking er det ikkje latskap som har hindra meg i å lande den "fargegalne" ufoen, det har berre dukka opp meir presserande prosjekt heile tida, så ufoen blir stadig skubba nedover på lista.
Fyrst trengde Mio påfyll av tjukkelestar
så hadde eg att litt tråd, Dale freestyle, etter eg hadde strikka flettegensar til Oliver, den kunne eg bruke på ein liten gensar til Oskar.
Så fann eg ut at det yngste barnebarnet måtte få eit kongeleg svøp, slik som Mio fekk i fjor.
Vesle Kristina kom til verda 1. mars
Så fann eg ut at det yngste barnebarnet måtte få eit kongeleg svøp, slik som Mio fekk i fjor.
Vesle Kristina kom til verda 1. mars
og babyteppet vart ferdig ca. to veker etter.
No har eg strikka det for tredje gong, og sjølv om det er mykje arbeid så er det faktisk overkomeleg. Eg brukte Rauma babyull.
Åsta, minstemor, fylte år i mars, ho bur i Damsgårdsundet, så då passar det godt å gi henne ei Damsgårdskofte, den vart ferdig til påske. Denne er strikka i Sterk, frå Du store alpakka. Knappane er femtiøringar frå 1990.
No har eg strikka det for tredje gong, og sjølv om det er mykje arbeid så er det faktisk overkomeleg. Eg brukte Rauma babyull.
Åsta, minstemor, fylte år i mars, ho bur i Damsgårdsundet, så då passar det godt å gi henne ei Damsgårdskofte, den vart ferdig til påske. Denne er strikka i Sterk, frå Du store alpakka. Knappane er femtiøringar frå 1990.
Sidan eg var innom utsalet til Rauma ullvare for å kjøpe lin til vevinga mi, vart freistinga så stor at eg like godt kjøpte tråd til ein klassisk Per Spookgensar, i litt "spreke" fargar. Den måtte eg berre prøve meg på før eg kunne ta fatt på andre ting. Tråden heiter 3 tr. Strikkegarn, Rauma.
Så har eg, for ganske lenge sidan, kjøpt uspunnen tråd frå Island, pløtulópi (Istex) ,den kan ikkje berre ligge der og rotne vekk, eg må no prøve ut den også! No er eg klar til å begynne på rundfellinga på ein Riddari til mannen min, strikka med denne rare, lette tråden, hittil har eg brukt litt over 200 g, og heile gensaren str. XL kjem til å vege rundt 300 g ferdig.
Men SÅ skal eg gjere ferdig ufoen, trur eg... Eg er no komen eit stykke lenger i veg i alle fall.
