Eventyret ligg rett utanfor stovedøra

Berre tjue meter frå dørstokken min ligg grinda som fører rett inn i eventyrverda – og eg har ikkje visst noko om det før i dag!
Eg har kort veg til nydeleg turterreng, noko eg gjer meg nytte av rett ofte, eg går den vante stien, ein skogsveg som går over til sti etter ei stund, oppover mot nokre små høgder. Eg har lagt ut bilete frå turane mine mange gongar.
I dag gjorde eg ein vri og svinga til venstre i staden for til høgre ved første vegskilje – og gjekk meg rett inn i eventyret:)
Det var ut på ettermiddagen, lyset var ikkje det beste og eg hadde ikkje med kamera så eg måtte nøye meg med mobilen.Men knipsa det gjorde eg;

  krokete buskfurustammer, underlege figurar,

sitjeplassar i fleng,

oppkutta greiner lagt ned  på dei blautaste punkta i stien,

godt med skilt,

ein makelaus gapahuk,,,

Fantasien tok heilt av – dette er tingvallir frå vikingtida, drakar med tre hovud som ventar på djerve riddarar,

 

leirplassar og skumle skogsuhyre, bruer og portalar …

Hit skal eg tilbake saman med borneborn og Cannon-en!
Mot slutten av den flotte runda eg gjekk møtte eg mannen som har gjort mesteparten av rydde-, skiltings- og tilretteleggingsarbeidet, blid og fornøgd med saga i handa, han hadde vore og laga til ein ny benk ved eit utsiktspunkt. Bjarne heiter han.

Han må vel vere eit heitt namn når neste frivilligpris skal utdelast i kommunen!