Ein skatt av eit klesplagg

Vi er så heldige at vi har ei mor/sviger-/beste-/oldemor som tek vare på ting. Ein ting vi verkelege har gleda av å bruke om og om igjen er matorsdressen til mannen min.

Tenk at for 62 år sidan kjøpte ho inn ein splitter ny matrosdress I ull, med silkekrage , silkemansjettar og silkesnor i fløyta til eldsteguten sin, mannen min.

Der er mange finurlege detaljar på dressen, som at buksa heng fast på trøya etter fire knappar

-at der er snøring I livet bak på buksa

-at der er sydde legg på skuldrane og ned på ermane på trøya, og flott løvemerke på eine ermet

-at fløyta framdeles gir lyd frå seg når vi bles I henne

-at gutebarnebarna mine tek seg så flotte ut når dei får på seg bestefar sin matrosdress.

Våre eigne gutar hadda aldri på seg dressen, dei hadde for lite kjøt på beina til å fylle ut i han når dei var i aktuell alder. Den eldste av barnebarna fekk heller ikkje brukt dressen, han flytta ikkje hit til landet før han var litt for stor for han.

Men Anthony, Mateo, Oliver, og sist Michael har alle vore dressa opp i det staselege, gamle plagget, og Besta har vore like sjarmert og kry av alle saman:)

                     

Veslebror til mannen min var ikkje like begeistra med gjensynet då Michael kom i konfirmasjonen til Anthony

 

iført stasplagget; han hadde friskt i minnet korleis han sneik seg fram mellom ei rekkje bilar på ein parkeringsplass då han som femåring vart trua inn I dressen på syttande mai…

Fredagskveld i heimen

Kjekt å oppdage at mannen i huset framleis kan å overraske. I dag kom eg seint heim frå jobb, tung i hovudet etter å ha planlagt neste veke og laga opplegg til ulike vikarar for to dagar når eg skal vere student, og fann denne flotte rosebuketten på stovebordet:)

,

.....og no bryggjer han te til oss:) 

Ha ei god helg!

Busstur

Tur med alle 10. klassene. Målet er Krakow og Auswich. Det blir mange timar i bussen. Ungdommane har ein beundringsverdig evne til å sove seg gjennom bussinga, det har ikkje eg.... Veldig greitt då å ha eit strikk å halde i:) kerttusokkar på gong, dei har eg i fingrane.

Feriestrikk

Snart er vi klar for tre veker i Galicia, Nord-Spania. Eg trur det vert ei flott ferie, men for at kosen skal vere komplett må eg ha eit strikk. Derfor har eg begynt på ei innsvinga jakke etter ei oppskrift frå Drops, sjølvsagt har eg gjort mine endringar: annan tråd, dobbel Lace frå Drops, og litt tjukkare pinnar, så det vert spanande å sjå det ferdige resultatet:)

Ferietid

No er det ferie og fritid, og forsømte områder, som t.d. bloggen kan få litt merksemd igjen. Når tida er knapp skal det ikkje store endringane til før ein misser tolmodet og gir opp. Det siste problemet når det gjeld blogging var ikkje sjølve bloggen, men det å laste bilete frå kamera og inn på pc-en som skapte problem. Før kunne eg opprette ei mappe, sette namn på henne og laste alle bileta på minnekortet inn på dataen på ein gong. No, etter ei eller Anna ufrivillig oppdatering, har eg ingen aning om korleis eg skal få lagt inn bileta, ikkje veit eg korleis eg skal få sortert dei, og ikkje får eg lagt inn meir enn eitt bilete om gongen. No blir dei verande på minnekortet til det er fullt, kva som skal skje med dei etterpå veit eg ikkje.

No har eg skaffa meg nettbrett og kan ta bileta direkte og legge dei inn på bloggen, trur eg, det er i alle fall det eg skal prøve på no. I går kjøpte eg endeleg sommarblomster til utekrukkene mine, og då let eg eg meg freiste til å kjøpe eit oppstamma oliventre også:)

Eg ser berre det første bilete når eg går inn på redigering, får difor ikkje sletta dei bileta som eg har lagt ut tre av, men så er i alle fall oliventreet mitt godt dokumentert:)

Den kjære, gode mora mi fyller nitti år i dag

Vi har feira henne så godt det let seg gjere når forma ikkje er på topp. I november var ho så uheldig å bryte lårhalsen, ei veke seinare måtte ho gjennom ein ny stor operasjon grunna hol i tolvfingertarmen. Sidan då har ho vore skral, matlysta er heilt fråverande, og ho har vorte slapp og svak. Men ho er oppe ei stund dei fleste dagane, og i dag orka ho å vere saman med born, svigerborn pluss tre svigerinner og delta i middagen vi hadde til ære for henne.

Ho ville tilbake til senga før vi fekk tid til å drikke kaffi, men eg var innom og sa hadet før eg for heim, og då sa ho at ho var godt fornøgd med dagen sin.

Mange ville gratulere henne med dagen, ho har fått eit hav av fine blomar og andre gåver, det er tydelegvis stas for mange at ho har nådd ein så høg alder:)

        

       

Mor er tvilling, desverre fekk ho ikkje behalde tvillingsystra si heile livet, ho døydde for åtte månader sidan. Dette er vanskeleg for mor å ta inn over seg, derfor spør ho etter henne nesten kvar gong eg er på besøk.

For to år sidan var mor og eg innom til tante Janny på fødselsdagen deira, det var eigentleg siste gongen dei kunne sitje ved sidan av kvarandre og snakke om alt dei har hatt av felles opplevingar gjennom eit langt liv.

    

Verdt å fikse

Eg har strikka fleire par lestar etter ei finsk oppskrift: Kerrtu. Fine, synest eg, og ein del arbeid, i alle fall når ein strikkar med tynn tråd og tynne pinnar.

Til eitt par hadde eg ein bunt med Regia strømpegarn, det visste eg vart litt for lite, derfor starta eg med ein kant i svart alpakka til dei elles brune lestane. Det vart fint, til lestane fekk seg ein tur i vaskemaskina – inni tightsen min….

Alpakka tovar veldig bra på 40 grader, så godt at det vart umuleg å få på seg lestane same kor mykje eg strekte og tøygde i dei medan dei framleis var våte.

Lestane vart liggande på vent lenge, dei var altfor gode til å kaste, men reparasjonsarbeid er ikkje det kjekkaste eg veit, eg utsette og utsette å begynne på dei.

Heilt til eg tilfeldigvis fann dei i strikkekorga mi i dag, rett etter at eg hadde avslutta eit nytt lestepar til storeguten min som har fødselsdag komande laurdag.

Fram med saksa og klippe vekk den vel-tova kanten, så var det å plukke opp maskane og like godt strikke ny kant av den trådresten eg hadde i hendene.

Lestane vart heilt greie, dei, eg trur eg kjem til å bruke dei lenge:)