Jordbærtur

Vi er så heldige at vi bur så nær  den beste jordbærbygda i landet, Valldal, at vi kan køyre inn og kjøpe oss ferske bær kvart år. I år var vi i tillegg så heldige at bærsesongen var sein slik at der framleis var bær å ta av når vi kom heim frå ferie. Og ikkje nok med det, vi var også så heldige at vi fekk lag på turen, for Marylin var på ei ekstra sunnmørsferie, og ho og Sienna kom og vart med oss på jordbærhandel. Tjue kilo med flotte jordbær og seks kilo like fine bringebær hadde vi med i bilen heim, men trur du eg tok bilete av herligheita?  Å nei da, alt vart rørt og putta i frysaren same dagen, utan at nokon av oss hadde tanke for å dokumentere godsakene.

Men turen vart kjekk, med fleire stopp undervegs. Fyrst i Sylte, som er namnet på sentrum av Valldal, der kjøpte vi softis.

 Så var vi opp til klatreparken lenger oppe i dalen og trudde at jentene skulle få leike Tarzan ei stund, men så var parken stengt på måndagar.

Då snudde vi nedover igjen og fekk oss lunsj i Jordbærhuset før vi henta bæra hos vår faste leverandør, Hegelin. Jentene måtte ha seg ein tur bort til næraste jodbæråker og plukke bær rett i munnen medan vi fylte opp bilen.

Neste post på programmet var Gudbrannsjuvet, ein prakfull foss med sprutande vatn og jettegyter.

Vidare måtte vi stoppe på toppen av Trollstigen 

og vasse i vatn frå isbreen

og kike ned på bilane som snegla seg opp- og nedover den svingete vegen før vi sette oss i bilen og svinga oss nedover sjølve.

Marylin hadde med baggasjen sin, for ho skulle reise med fly tilbake til Oslo den ettermiddagen. Vi rakk ein rask tur innom MacDonalds før vi måtte sette kursen mot flyplassen. Så snart vi hadde fått sendt henne avgarde var det å kome seg i bilen for å rekke neste ferge heim og begynne å lage sylte.

Ikkje all bæra vart sylte, forresten, vi måtte sjølvsagt ha jordbær med fløyte på når vi hadde så gode bær å ta av.