Tid for seg sjølv

Vi har stelt oss slik i våre dagar at vi er fullt opptekne med meir og mindre viktige gjeremål nesten døgnet rundt.
Sjølv kan eg ikkje fordra å gå og legge meg - det er så mykje anna eg vil bruke tida på - kan det vere nødvendig å sove? Eg kan vere stuptrøytt når eg kjem heim frå arbeid, det er sååå tungt å kome i gong med nødvendige huslege syslar, og eg er fast bestemt på å kome meg tidleg til sengs for å ta att litt søvn, men så, når klokka har passert 23, er eg lys vaken, klar til å ta fatt på kva det skal vere!
Ikkje det at eg er så effektiv, akkurat, eg får tida til å forsvinne som dogg for sola utan at det viser så godt igjen kva ho har gått med til, og det er alltid noko eg skulle ha gjort som eg ikkje rakk......
Likevel kjenner eg meg ikkje stressa, ikkje mykje i alle fall:)
Kanskje er eg så avslappa fordi eg tek meg TID til å vere ÅLEINE, til å gå ein tur, få opp pulsen og varmen, la tankane vandre, ta inn inntrykka frå omgjevnadane og kjenne etter at eg er til...
Ein slik god tur hadde eg i dag, til og med i solskin - og med kamera som turkamerat.
Godt med haustdagar som dette!